De Milkyway trek was onze allereerste overnight trek in Peru. Stiekem wat stress, maar ook met heel wat enthousiasme vertrokken we in de ochtend richting de Cordillera Blanco. Een hike richting Laguna 69 is één van de meest populaire dagtrips vanuit Huaraz en volgens velen ook één van de allermooiste plekken in deze regio. Wij besloten het echter net iets anders aan te pakken en kozen voor een alternatieve route. Hoe deze alternatieve overnight trek richting Laguna 69 eruit zag, vertel ik in dit blogartikel. Laat ik jullie meenemen op de Milkyway trek!
Praktische informatie Milkyway trek – Laguna 69
Hoogte: 5000m
Lengte: 19km (in ons geval 10,30km)
Beste seizoen: juli-augustus
Moeilijkheidsgraad: moeilijk
Hoogteziekte & acclimatiseren: alvorens je deze hike gaat doen is het belangrijk om te acclimatiseren. Hoogteziekte is geen grap! Vervelende hoofdpijn, last aan je maag, diarree, slecht slapen en kortademigheid zijn enkele van de belangrijkste symptomen van hoogteziekte. Deze symptomen kan je gaan ervaren boven de 2.500m. De lucht wordt dunner, het zuurstofgehalte daalt en je lichaam moet hier aan wennen. De stad Huaraz bevindt zich op 3.000m boven zeeniveau, dus neem op z’n minst twee dagen de tijd om te wennen aan de hoogte. Drink ook voldoende water! Wij deden op dag drie de hike richting Wilcacocha. Dit is een makkelijke hike met een max. hoogte van 3.710m en daarom prima als opwarmertje, alvorens je start aan de hogere daghikes of langere trekkings!
Tour: deze trekking is enkel mogelijk via een tour. Er is slechts één company die deze unieke trekking aanbied en dat is Akilpo ! Het is geen populaire tour en daarom iets prijziger. Zelf waren wij met drie hikers en verder gaan nog de gids mee, de driver, kok en porter.
Adembenemende rit langs felblauwe meren
Na ons ontbijt vertrekken we richting de Cordillera Blanca mountain range. Het eerste uur doe ik nog even mijn ogen dicht, maar wanneer we langs de felblauwe meren rijden en ik de schitterende omgeving in mij opneem, weiger ik nog verder te slapen. De omgeving is werkelijk prachtig. De rit daarentegen vreselijk. Het laatste uur wordt de rit steeds hobbeliger en vlammen we langs de afgrond. Blij wanneer het busje eindelijk stopt en we kunnen starten aan de hike richting ons kamp.
Het is maar een klein uurtje hiken richting het basecamp, maar we bevinden ons op een serieuze hoogte en dit uur lijkt dan ook eindeloos te duren. Ademen gaat moeilijk en de 72 jaar oude Steve die ook deel uitmaakt van onze groep, moet iedere vijf minuten even stoppen om op adem te komen. Mij gaat het dit keer gelukkig wat makkelijker af, al ben ik blij wanneer we de plek bereiken waar ons kamp zal worden opgezet. We bevinden ons op 4.650 meter hoogte. Het 360 graden zicht toont ons enerzijds de prachtige blauwe meren waar we deze ochtend nog langsreden, de diepe vallei richting Laguna 69 en achter ons een fantastische gletsjer. Dit is zonder twijfel één van de meest unieke en mooie plekken waar we ooit hebben overnacht.
Hiken richting de Yanapaccha glacier
De tenten zijn opgezet, zo ook een grotere tent welke dienst doet als keuken. Na een heerlijke lunch trekken we richting de Yanapaccha Glacier. Het terrein en de hoogte maken dat het wederom een lastige hike is. Steve moet halverwege helaas opgeven, dus gaan Mathijs en ik alleen verder met de gids. Wanneer we vlak voor deze indrukwekkende gletsjer staan, vergeet ik meteen de lastige hike. Dit was het meer dan waard. We zijn de enige mensen die hier staan. Zo nietig en klein in deze grootste omgeving. Zo impressionant!
Lang kunnen we helaas niet blijven, want zodra we aankomen bij de Yanapaccha gletsjer slaat het weer om. We zien de donkere wolken steeds dichterbij komen en al snel valt er wat sneeuw uit de lucht. De terugweg gaat gelukkig een stuk vlotter en sneller. Voldaan bereiken we opnieuw ons basecamp waar we even kunnen uitrusten. De blauwe meren zijn niet meer te zien. Het gehele landschap is verborgen achter een dikke laag mist. De lucht grauw en grijs.
De kok doet meer dan zijn best en opnieuw krijgen we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Het wordt een gezellige avond met deze kleine bende. De reden dat we deze tocht boekten was uiteraard grotendeels om de sterrenhemel te kunnen aanschouwen en enkele schitterende foto’s te kunnen maken. Helaas is er geen ster te zien. We zien niets anders dan een dichte, bewolkte hemel. Tegenvaller! Rond 8h30 kruipen we onze tent in, waar we een slapeloze nacht tegemoet gaan. De lucht is zo ijl dat ik mij misselijk voel tijdens de nacht en we hebben ook beiden last van onze sinussen. Wanneer we in de vroege ochtend wakker worden, voelen we ons dan ook belabberd en doodmoe.
Ondergesneeuwd en geen tocht richting Laguna 69
Wanneer ik de tent uitstap voor mijn ochtendplasje is het even schrikken. Onze tent is ondergesneeuwd en het hele landschap is wit. Met rillende knietjes nemen we plaats aan de ontbijttafel en krijgen we helaas het slechte nieuws dat een hike richting Laguna 69 er niet inzit vanwege de slechte weersomstandigheden. Ik kan mijn teleurstelling niet verbergen. Laguna 69 is één van de allermooiste plekken in deze regio en dit hadden we dan ook graag met eigen ogen gezien. Bovendien hebben we redelijk veel geld betaald voor deze trektocht, dus is het jammer dat het hier voor ons eindigt.
Onze gids heeft nog twee alternatieven voor ons; hiken richting de vallei (route naar Laguna 69, zonder het meer effectief te bezoeken) of hiken in de buurt van de helderblauwe meren die we gisteren reeds zagen. We kiezen voor dat tweede. De hike richting de vallei zien we niet zitten, aangezien het pad steil en glad is. De rest van de namiddag verloopt rustig. We maken eerst een korte, maar idyllische wandeling vlakbij de meren en trekken daarna een bos in. Het is een mooie wandeling, maar niet héél bijzonder en al zeker niet zo spectaculair als de befaamde Laguna 69. Tegen de late namiddag komen we alweer aan in Huaraz. Soms lopen zaken helaas niet zoals je het zelf zou willen. Tijdens een trekking zijn er zoveel zaken die invloed kunnen hebben op de wandeling en ervaring die je krijgt. Dit heb je helaas zelf niet in de hand.
Achteraf vind ik het nog steeds jammer dat we Laguna 69 niet met eigen ogen zagen, maar zijn we wel dankbaar voor die eerste dag. De landschappen die we daar zagen waren zo ruig en adembenemend mooi. Wetende dat we hier enkel met ons kleine groepje waren, zonder een horde toeristen, maakt het des te bijzonder. Ik vond dit ongetwijfeld de allermooiste hike in de regio!
Wil jij ook de Milkyway Trek doen? Je kan deze boeken bij Akilpo. Normaliter incl. tocht richting Laguna 69!
Meer schitterende hikes in Zuid-Amerika
- Villarica: beklim de meest actieve vulkaan in Chili
- Ultieme reisgids voor Peru’s hikersparadijs Huaraz
- Salkantay trail: avontuurlijke tocht richting Machu Picchu
- De mooiste hikes in wandelparadijs El Chaltén (Patagonië)
Steun YoungWildFree
Wanneer je een aankoop doet via deze links, ontvangen wij een kleine vergoeding. Wat jij betaalt blijft hetzelfde. Win-win!
