Flores is één van de eilanden op Indonesië, die wij absoluut wouden bezoeken. Wijzelf besloten een vierdaagse boottocht te doen vanaf Lombok richting Flores, inclusief Komodo! Dit is onze ervaring met de onvergetelijke boottocht van Lombok naar Flores
Wanua Adventures boottour
Wij boekten deze boottocht bij Wanua adventures, omdat zij de beste prijs-kwaliteit verhouding boden. Het is een vierdaagse (drie nachten) boottrip die start in Bangsal, Lombok en eindigt in Labuan Bajo, Flores. Bovenstaande titel is misschien een beetje misleidend. Verwacht geen luxueuze cruise, alles is zéér basic en het is dus echt een avontuur. Op de boot kan je ervoor kiezen om in een cabine te slapen, welke ideaal is voor stelletjes. Voor deze cabine betaal je 2,6 miljoen rp (= 157 euro) per persoon. In je cabine heb je wat meer privacy, maar verwacht zeker geen luxe. Je hebt enkel een matras, een mini ventilator én stopcontacten, wat wel weer handig is.
Je kan er ook voor kiezen om op het deck te slapen, hier kiezen de meesten trouwens voor. Je betaald 1,8 miljoen rp (= 108 euro). Voor deze prijs krijg je een matje, kussen en laken. Niet goedkoop deze trip, maar het is het absoluut waard!
Er bevinden zich twee toiletten aan boord, namelijk één zit toilet en één squat toilet. Een douche is er niet, maar je kan je wel opfrissen met water uit een ton. In de ochtend wordt er ontbijt geserveerd, welke bestaat uit pannenkoeken of toast, het middag en avondeten is gedurende vier dagen vrijwel hetzelfde, telkens geserveerd met wat fruit. Gedurende de dag kan je gratis water, thee en koffie nemen naar wens. Snorkelmateriaal zit ook inbegrepen bij de prijs, indien je dit zelf niet hebt. Wij zijn zeer tevreden over onze tour bij Wanua. Het personeel is ontzettend vriendelijk, behulpzaam en enthousiast. Maar vooral, we waren met een fantastische groep, de sfeer was dan ook uitmuntend. Ik kon mij werkelijk geen betere groep voorstellen. Op de boot werden heel wat verhalen met elkaar gedeeld, er werd gelachen, gepraat, maar ook heel wat spelletjes gespeeld.
Onze ervaring met Wanua Adventures van Lombok naar Flores
Dag 1: Klaar voor het avontuur!
Rond negen uur verzamelen we met z’n allen in het cafe/restaurant waar het kantoor van Wanua gevestigd is. De meesten ontbijten hier ook nog even of bestellen wat drankjes. We zijn met een gigantisch groep, al worden we gelukkig opgesplitst over drie boten. Wijzelf eindigen uiteindelijk met drieëntwintig op onze boot, wat perfect bleek te zijn. Alles verloopt héél chaotisch die ochtend en niets blijkt goed geregeld te zijn, uiteindelijk vertrekken we pas met de minivan rond 11:30h, tot grote ergernis van Mathijs en mezelf. Bangsal is gelegen aan een haven, dus wij gingen er van uit dat we hier zouden vertrekken met de boot. Mis. Het is nog ruim twee à drie uur rijden alvorens we aankomen bij onze boot. Ook daar verloopt alles even chaotisch en stappen enkelen de verkeerde boot op.
Ongeveer een uurtje later kunnen we dan toch vertrekken. De mensen die op het deck slapen hun bagage wordt in ‘de kelder’ gestopt, wij kunnen de onze houden in onze cabine, wat toch net iets praktischer en veiliger is! Bij vertrek krijgen we nog een beetje informatie mee en dan is het écht tijd om te vertrekken. Vlak na vertrek krijgen we onze eerste maaltijd, welke zeer goed meevalt. Vis deze keer, gigantische porties rijst, groenten en een schotel met fruit. Het eten is uiteindelijk gedurende vier dagen vrijwel hetzelfde, maar wel lekker klaargemaakt. We kunnen dus zeker niet klagen! Op dag één wordt er al wat contact gezocht, maar de meeste individuen houden zich toch nog wat meer afzijdig. Het is eventjes varen op dag één, Mathijs en ik maken het ons comfortabel in onze cabine en ik hou mij bezig met het maken van een reisfilmpje over de Filipijnen.
Rond de late namiddag komen we aan bij onze eerste stop, Kenawa Island. De zon gaat al stilaan onder en deze reflecteert mooi op het eiland. Dit zorgt dan ook voor heel wat mooie beelden. Na Kenawa Island varen we langzaam naar Gili Bola, waar de boot gedurende enkele uren gewoon zal stilstaan. We bezoeken het eiland zelf niet en kunnen het ook niet zien, daar het veel te donker is. De motor valt stil, we eten, praten nog wat na op het deck en gaan vervolgens slapen. De eerste nacht is vreselijk. Het is ontzettend heet in onze cabine, ik voel me misselijk en heb ontzettend veel rugpijn. Rond één uur begint de boot terug te varen en aangezien wij vlak boven de motor liggen, maakt dit ontzettend veel lawaai. Oordopjes in en toch nog enkele uren proberen slapen.
Dag 2: Mowgli vibes op Moyo Island
We staan rond acht uur op en zijn de laatsten die nog moeten ontbijten. De mensen die op het deck slapen, worden uiteraard wakker met de zon. We maken ons gauw klaar en gaan na het ontbijt meteen naar Moyo Island, waar we een kleine wandeling maken richting een waterval. Niet spectaculair, maar het is wel fijn om de waterval te beklimmen. Na de klim komen we uit bij een natuurlijke pool, welke heerlijk is om je even op te frissen. Geen douches op de boot, dus hier kan je jezelf en je haren even lekker wassen.
Na Moyo Island is het een lange tocht alvorens we het volgende eiland bereiken. Het is zestien uur varen, dus er staat niet veel op de planning deze dag. We luieren vooral op het deck en onze huid kleurt stilaan bruin, bij sommigen rood. Een heerlijk -doch gevaarlijke- combinatie, dat zalige briesje en die felle zon tijdens het varen. In de latere namiddag is het tijd om ons even te verfrissen en die zweetdruppeltjes op ons lichaam af te spoelen in zee. We springen van enkele meters hoog de boot af en genieten van het koele water. Sommigen maken spectaculaire salto’s of duiken de zee in, van waterpret gesproken!
Na de korte zwemstop houden de meeste zich in stilte bezig of rusten wat uit op bed. Samen met een klein groepje speel ik wat kaartspelen, terwijl Mathijs een boek leest. We doen ook nog even een vragenrondje met een groot deel van de groep, om elkaar wat beter te leren kennen. Naam en reisplannen komen aan bod, maar ook iets originelere vragen: Met welk dier zou jij je vergelijken? En welke (tover)kracht zou je graag willen bezitten? Het wordt een gezellige en rustige avond, kijkend naar de prachtige sterrenhemel en de melkweg. Mathijs en ik gaan niet te laat naar ons bed toe. De boot blijft stilliggen, dus geen harde trillende motor deze keer.
Dag 3: Herten, manta’s en dolfijnen
Rond 6:30 worden we gewekt en vaart de boot naar onze volgende bestemming, Gili Lawa. We krijgen ditmaal slechts een pover ontbijt, welke bestaat uit twee sneetjes brood met confituur. Die ochtend staat er een stevige hike op de planning, dus ze hadden wel een steviger ontbijt mogen voorzien. Op Gili Lawa zien we meteen een lief, klein hertje welke op zoek is naar voedsel tussen de grote hoeveelheden plastic. Zo zielig. Zo zonde. Dit doet mij nog maar eens beseffen hoe belangrijk het is plastic te vermijden, alle kleine beetjes helpen hierbij. Het dier heeft plots een draad tussen zijn tandjes en ik kan mij voorstellen dat ook zijn buik volzit met troep.
In dit soort situaties voel ik mij zo ontzettend kwaad. Kwaad op de wereld, kwaad op de vele mensen die geen greintje respect hebben voor onze natuur, kwaad om de waarden en normen die zij meekrijgen of juist NIET meekrijgen. Het eiland zelf ziet er best wel spectaculair uit en het is een zeer fijne ochtendwandeling waardoor we meteen een energieboost krijgen. Helemaal klaar voor deze dag! Iedereen neemt zijn tijd en we wandelen op eigen tempo, wat zeer prettig is.
Vandaag is de drukste dag, ook manta point en pink beach staan hierbij op de planning. Bij manta point springen we met z’n allen uit de boot om deze prachtige, gigantische beesten te ontdekken. En maar hopen dat we niet recht op een manta belanden! Manta’s worden makkelijk twee à drie meter groot en ze vliegen als het ware door de zee, ontzettend interessante en prachtige dieren zijn het.
We hebben geluk, tijdens het zwemmen zien we twee verschillende manta’s meermaals voorbij zwemmen onder onze benen. Zeer indrukwekkend, maar ook zeer vermoeiend. Je moet ontzettend hard zwemmen om deze dieren bij te kunnen houden en de stroming is ook vrij sterk.
We eindigen die dag bij pink beach, waar iedereen enkele uren kan luieren. Het snorkelen in de zee is niet heel indrukwekkend, maar her en der zie ik wel vrolijke en kleurrijke visjes. Enkelen spelen wat balspelen op het strand of frisbeeën met een klein groepje. Anderen werken dan weer aan hun kleurtje. Het strand is trouwens niet écht heel roze, slechts een klein deeltje aan de zee kleurt lichtelijk roos, dit door het rode koraal. Spectaculair? Neen niet echt!
We begeven ons terug naar de boot en varen iets verder om de zonsondergang te bekijken. Onderweg komt mijn droom uit. Wel dertig dolfijnen tuimelen vrolijk in het water. We komen niet té dicht aangezien we deze dieren niet willen storen, maar ook van een afstandje is het zeer indrukwekkend. Het is altijd al een droom geweest om mijn lievelingsdier in levende lijve te zien. Niet in gevangenschap, wel waar zij thuis horen, namelijk in de vrije natuur! Ik voel mij zo intens gelukkig en krijg er tranen van in mijn ogen. Prachtdieren! Na een tiental minuten zijn de dolfijnen verdwenen, de zon gaat al stilaan onder en dit ziet er adembenemend uit.
Tijdens de avond spelen we nog wat spelletjes met héél de groep, er is een app die ’30 seconds’ heet. Pret verzekerd! Ideaal voor een leuke avond met vrienden of familie. Er wordt héél wat afgelachen en onnozel gedaan, de sfeer zit er dik in en ik amuseer mij te pletter. Het is de laatste avond en deze wordt afgesloten met een feestje op de boot. De feestverlichting wordt aangestoken, mensen krijgen de kans hun favoriete muziek af te spelen en de zwetende lichamen dansen en kronkelen er op los. Enkelen genieten buiten nog wat van de sterrenhemel en een babbeltje, ikzelf sluit mij aan bij het dansgroepje. Het is een fijne avond, al maken we het niet te laat. De volgende ochtend moeten we namelijk vroeg uit de veren!
Dag 4: Op zoek naar draken
Mathijs en ik staan om zes uur op, de rest blijkt nog te slapen. Oeps! Als ontbijt krijgen we terug een bananenpannenkoek -beter dan die toast van gisteren-. Vandaag staat Komodo island op de planning, waar we oog in oog komen te staan met kleine draakjes, namelijk de komodovaraan. Deze dieren kunnen maar liefst drie meter lang worden en ze zijn ontzettend dodelijk. De bacteriën in de mond van de komodovaraan zijn zeer giftig voor mens en dier, een mens sterft dan ook binnen de drie uur. Ze vallen ook makkelijk grotere prooien zoals buffels aan. Eén beet en vervolgens is het enkele dagen wachten alvorens ze het dier kunnen oppeuzelen. Ook zijn deze dieren kannibalistisch, zelfs de kleintjes worden vanaf dag één aan hun lot overgelaten, of moeder draak peuzelt zomaar even haar jongen op.
Geen paniek, indien je bij je groep blijft kan er jou niets overkomen. Er gaat een Ranger met je mee die aangeeft hoe dicht je mag komen, hij heeft ook een stok bij zich voor moest het toch fout lopen. Komodovaranen zijn eigenlijk héél erg luie dieren, ze vallen dus niet zo snel aan! Afgelopen jaren zijn er slechts twee doden gevallen onder de toeristen, waarvan er eentje zelfs volledig werd opgegeten. Dit omdat zij de groep verlieten en er in hun eentje vandoor gingen om foto’s te maken, wat uiteraard niet zo slim is. Het is fijn om deze dieren in het echt te zien, maar Rinca Island schijnt toch geschikter te zijn dan Komodo Island. De kans dat je grotere groepen van deze dieren op Rinca ziet is vele malen groter! Jammer genoeg bezochten wij die plek niet tijdens onze trip.
De laatste stop die je maakt is er eentje om te snorkelen, hoewel het snorkelen ook hier niet echt spectaculair is! In plaats daarvan maken wij de ene sprong na de andere van de boot. Mathijs probeert het hele tafereel te filmen met zijn drone, maar daar steekt de regen een stokje voor. Jammer genoeg geen leuke beelden dus!
Na deze laatste stop is het jammer genoeg tijd voor onze eindbestemming, Labuan Bajo op Flores. Een super fijne plek om enkele dagen te vertoeven. Veel is er niet te beleven, maar de plek schijnt één van de mooiste ter wereld te zijn voor te duiken (wat wij jammer genoeg door onze verkoudheid niet konden doen). Hoewel dit de meest toeristische plek is op Flores, heerst er een ontzettend gezellige sfeer en er zijn ook tal van heerlijke restaurants en warungs te vinden. Probeer zeker Warung mama, het Italiaans restaurant en het Taco restaurant uit! De hele groep neemt afscheid van elkaar, maar dit blijkt uiteindelijk niet voor lang. De komende avonden spenderen wij namelijk nog met enkelen onder hen. We gaan enkele keren samen uit eten, poolen, kaarten en praten nog wat na. Met één koppel deden we zelfs nog een boottrip in Riung naar het 17 islands National Park.
Deze trip was ontzettend fijn en wij vonden het absoluut de moeite waard. Ik ben er ook van overtuigd dat we met enkelen onder hen contact zullen blijven houden en wie weet waar ter wereld we elkaar nog eens tegenkomen of afspreken!
2 Comments