Om drie uur ’s nachts startte wij onze tocht naar de top van Adam’s Peak. Vol enthousiasme en boordevol verwachtingen wat we daar zouden aantreffen. De prachtige zonsopgang, het wonderlijke uitzicht, dat moest wel de moeite waard zijn! Toch? Dit is waarom ik Adam’s Peak maar niets vond!
Wat is de Adam’s Peak?
Het was al lichtjes aan het spetteren, maar dat mocht de pret niet bedaren. ’s Nachts kan het behoorlijk koud zijn, zo zeker op een berg dachten wij. We hadden dus ons thermisch ondergoed aangetrokken en de regenponcho beschermde ons tegen de miezerige regen. Na tien minuten begonnen we het al te voelen. Ons lichaam veranderde stilletjes aan in een sauna. Ik baadde al helemaal in eigen nat en besloot mijn thermisch ondergoed uit te trekken. Oef, dat is al een stuk beter! We waren ongeveer een half uur verder en waren beiden al kletsnat van het zweet. Jeetje, dat wordt stinken!
Het beklimmen van de Adam’s Peak is eigenlijk een pelgrimstocht. Er wordt verwacht van de bevolking dat ze deze tocht minstens één keer in hun leven maken. Het was dus best bijzonder om hier deel van uit te kunnen maken. Het is de meest geliefde berg in Sri Lanka door Boeddhisten, Hindoes en Christenen. Volgens de christenen is dit namelijk de berg waar Adam zijn eerste voet op aarde zette, volgens de boeddhisten is Sri Pada de eerste plek waar Boeddha voet aan grond zette in Sri Lanka en volgens de hindoes geldt dit hetzelfde voor god Shiva. Een magische plek dus voor vele pelgrims.
Naar de top van de Adam’s Peak
De kortste route naar de top bedraagt maar liefst 6442 traptreden, het is dus best een zware tocht. Hijgen, puffen, nog meer hijgen en puffen. En net wanneer je er bijna denkt te zijn, blijk je slechts halfweg te zitten. Het is een tocht vol zagen, klagen en kreunen. Mijn lichaam was op en ik heb meermaals gedacht “ik kan dit niet. Mijn lichaam kan dit niet. Ik ben op! Waarom ben ik hier in godsnaam aan begonnen?” Ik denk dat het duidelijk is dat ik het absoluut niet meer zag zitten.
Helemaal uitgeput moesten we bovendien nog starten aan het zwaarste stuk. Het eindstuk gaat stijl naar omhoog en de traptreden lijken steeds smaller te worden. Hoewel mijn conditie best nog oké is, moest ik mij echt letterlijk omhoog trekken aan de trapleuning. Een korte adempauze was ook regelmatig nodig. Ik was gelukkig niet de enige, onderweg zagen we nog meer mensen puffen en kreunen. Velen zagen het duidelijk niet meer zitten en het huilen stond hen nader dan het lachen.
Eenmaal boven aangekomen, troffen we wat anders aan dan we eigenlijk in gedachten hadden. Wij hadden ons letterlijk de top van een berg voorgesteld. Het is eerder een platform met een plek waar je kan zitten en verder nog een soort tempel. Eerlijk gezegd vond ik hier niets bijzonders aan. We deelden deze plek ook met tig andere mensen, het was een ontzettend drukke bedoening.
Met onze blote voeten stonden we op de natte, koude vloer. Ons vochtige lichaam begon ontzettend af te koelen, wij hadden gelukkig wel een fleece deken mee. En toen kwam de grootste teleurstelling. Zo hard afgezien, helemaal voor…. NIETS! Het was ontzettend mistig en van een zonsopkomst was dus helemaal geen sprake. Ook konden wij niet genieten van het fantastische uitzicht, waar andere mensen het telkens over hebben. Er was alleen maar mist. Teleurgesteld keerden wij na drie kwartier terug naar beneden. Dit ging gelukkig een stuk vlotter dan de klim, op 1,5 uur stonden wij terug aan de voet van de berg.
We genoten meteen van een warme douche en vervolgens van een uitgebreid ontbijt. Dit was zonder twijfel het hoogtepunt van heel de tocht… het ontbijt. Klink ik nu ontzettend negatief en pessimistisch? Misschien wel ja, maar Adam’s Peak heeft mij absoluut niet weten te bekoren. Er zijn héél wat fijnere plekken waar je kan gaan hiken. Ik kan mij voorstellen dat de zonsopkomst en het mooie uitzicht bij Adam’s Peak absoluut de moeite waard zijn. Maar ik zou deze ’tocht’ toch zeker niet aanbevelen aan anderen. Dalhousi zelf is wel een aangenaam stadje om een dag te verblijven. Er is niet veel te beleven, maar er heerst een zeer gezellig sfeertje.
Wat kost het beklimmen van de Adam’s Peak?
Dit is een groot pluspunt. Het kost je helemaal niets! Er wordt wel van je verwacht dat je een kleine ‘donatie’ geeft. Wij gaven samen 500 LKR, wat dus neerkomt op 2,50 euro. Je maakt het dus maar net zo goedkoop of duur als je zelf wil.
Waar te verblijven in Dalhousi?
Wij hadden niets op voorhand geboekt en kwamen hier per toeval uit door een oud vrouwtje. De kamers in Green House zijn niet fantastisch, verwacht dus zeker niet te veel, maar ze zijn wel hygiënisch. Wij hoefden ook geen luxueuze kamer, aangezien we om 3 uur toch al zouden starten aan de tocht. Het is een korte nacht. Het personeel is echt ontzettend lief en aangenaam. Ontbijt is inclusief de prijs en dit was ontzettend lekker. Deze plek is slechts vijf minuutjes wandelen van Adam’s Peak, ideaal gelegen dus! Wij betaalden ongeveer 12 euro voor een tweepersoonskamer.
Meer mooie wandeltochten naar de top
- Beklim de Bromo vulkaan op Java
- Beklim de Ella Rock
- Kamperen en bergen klimmen in Noorwegen
- De mooiste hikes in Zion National Park
Meer inspiratie opdoen
