Jeetje, het is alweer meer dan een maand geleden dat ik nog eens een reisdagboek schreef. Wat is er in tussentijd allemaal gebeurd met ons en waar zijn we nu nog mee bezig? Ik probeer het allemaal even samen te vatten voor jullie! Het leven aan de andere kant van de wereld, hoe gaat dit nu?
De laatste keer dat ik een reisdagboek schreef, zaten we in Lombok en waren Mathijs en ik gedurende enkele dagen gescheiden van elkaar. Ondertussen hebben we mekaar terug gevonden en zijn we alweer een maand samen op pad. We reisden gedurende enkele dagen nog in Lombok en bezochten hierbij heel wat mooie watervallen. Lombok was fantastisch, wat een heerlijk eiland dat nog niet ontdekt is door de grote massa. Vele verlaten stranden, een ongerepte groene natuur, de spectaculaire Rinjani vulkaan en zoveel meer dan dat. Ik had er gerust nog enkele dagen langer willen blijven, maar men moet uiteraard keuzes maken.
We vervolgden onze reis naar het paradijselijke Gili Air. Nuja… Zo worden de Gili’s vaak beschreven, maar ik vond er eerlijk gezegd weinig bijzonder aan. Op één dag heb je Gili Air wel gezien en buiten relaxen op het strand of snorkelen/duiken is er niet veel te beleven. We verbleven er uiteindelijk ook maar één nachtje en daar onze boot nog geen twee euro heen en terug kostte, maakte het niet heel veel uit.
Op avontuur naar het ongerepte Flores
Na de Gili’s was het tijd voor een groot avontuur, namelijk onze boottrip van Lombok richting Flores. Deze heb ik reeds uitgebreid beschreven, maar ik wil nogmaals benadrukken hoe erg we hier wel van genoten hebben. Hoewel het leven zeer basic was (geen douche, geen fantastische wc en niet meer dan een matras om op te slapen) was het gezelschap buitengewoon fantastisch. We leerden geweldige, interessante mensen kennen en ik hoop dat we deze ooit nog terug zullen zien in ons leven. Of het nu in België of Londen is! Aangekomen in Flores genoten we eerst nog enkele dagen van Labuan Bajo, het heerlijke Westerse eten, want -oh wat hadden we dat gemist- en de rust. Gedurende twee weken reisden we door Flores en dat bracht zowel bij Mathijs als mij gemengde gevoelens teweeg. Enerzijds is Flores fantastisch. Er zijn nog vrijwel géén toeristen te vinden, de natuur is er weer geheel anders dan op de andere eilanden en het is een unieke ervaring. Anderzijds vonden we het beiden niet héél erg leuk. Accomodaties en restaurantjes of warungs waren schandalig duur. Voor die prijs leven wij hier zéér luxueus in Bali. Jammer, want aangezien Flores nog niet zoveel bekendheid heeft, hadden wij deze prijzen stukken goedkoper verwacht.
Transport in Flores is uiteraard ook niet meteen gemakkelijk, al hadden we ons hier wel op voorbereid. Her en der kwamen we wel bijzondere plekjes tegen, vooral het afgelegen Riung met de prachtige 17 islands is mijn grote favoriet in Flores. Onze reis eindigde in Maumere en dit was voor ons een vreselijke ervaring. De stad is chaotisch en druk, alle accomodaties waren verdorie schijteduur. We bezochten de drie goedkoopste accomodaties die te vinden waren (allen rond de 10 euro) en kregen hier de ene schok na de andere. De eerste kamer die we te zien kregen was ronduit vreselijk. Gevangenen in België hebben nog een betere kamer en we waren hier dan ook snel weg. De tweede kamer zag er in eerste instantie zeer goed uit en deze rook heerlijk, tot we de matrassen inspecteerden (doen we altijd, safety first!). Goed dat we deze even bekeken, want er zaten wel honderden bedbug eitjes in! Ook vonden we één grote bedbug op de grond. Een vreselijke plaag, wanneer je deze meezeult in je backpack. Het begon al te kriebelen en we konden niet snel genoeg weg zijn. Tot slot de derde kamer. Onze rug deed ondertussen al behoorlijk pijn van het wandelen met deze zware backpack. Deze kamer was vrij basic, ook niet al te proper. De badkamer was dan weer helemaal vreselijk, met een gigantisch gat in de muur (zeg maar een stuk muur die ontbrak). Het huilen stond mij ondertussen nader dan het lachen. IK. WOU. HIER. WEG. Hopeloos keken we nog eens op booking.com en besloten hierbij dan maar een duurdere kamer te boeken. Dit bleek uiteindelijk de perfecte oplossing!
We kregen een familiekamer met twee verschillende kamers met een tweepersoonsbed. Heel basic allemaal, maar goed genoeg. Wel betaalden we maar liefst achttien euro, wat vrij veel is voor hetgeen we kregen. Even ter vergelijking, voor achttien euro heb je een luxueuze kamer mét zwembad hier in Ubud – Bali! De gastvrouw lag mij wel nauw aan het hart en als orthopedagoge kan ik alleen maar respect voor haar hebben. Ze heeft een recycling programma en betrekt hierbij mensen met een fysieke of mentale beperking, alsook mensen met psychische problemen. Zo werkt er onder andere een vrouw bij haar, die dagelijks al schreeuwend op straat stond. Ondertussen werkt deze vrouw in de homestay. Zij kuist de kamers, dit zorgt voor regelmaat en stelt haar gerust. De vrouw kan -buiten het werk- nog wel eens aanvallen krijgen, maar tijdens het werk is zij zeer kalm. Ook andere mensen die net wat anders zijn dan wij, helpen hier een handje of houden zich bezig met recycling. Zo is er een vrouw die prachtige mandjes maakt van plastic flessen en dopjes. Een zeer mooi initiatief.
Ontbijt is hier ook inbegrepen en geloof me, het was ontzettend uitgebreid! We leerden hier ook twee buitengewoon, interessante, slimme mensen kennen. Dit koppel kwam oorspronkelijk uit Perth, Australië en ondertussen reizen zij de wereld rond, op zoek naar hun nieuwe ‘thuis’. De plek waar zij zich het beste voelen. Beiden hebben zeer hoge studies gedaan, de man heeft maar liefst een viertal diploma’s, waaronder Astrologie. Ook zijn ze beiden héél erg bezig met het spirituele, filosofie en psychologie. Zaken die mij allen ontzettend interesseren en waar we dan ook bijzonder interessante gesprekken over hadden. De volgende dag namen we afscheid van dit koppel met een stevige knuffel. Dit zijn mensen waar ik nog vaak aan zal denken. Net toen we wouden vertrekken kwamen we een ander koppeltje van onze leeftijd tegen en dit bleken Belgen te zijn! Ook zij waren ondertussen al ruim acht maand aan het reizen. Jammer dat we onze vlucht moesten halen, want ik had graag nog wat verder gepraat met dit leuke stel.
Bye Flores, Hello Bali!
Na Flores vlogen we terug naar Bali, waar we eventjes heerlijk konden uitrusten en genieten van het Westerse eten. Na twee weken rijst en noedels, waren we ontzettend blij met het lekkere eten dat te vinden is in Bali. Van Grieks tot gezonde smoothiebowls, taco’s, vis met frietjes en zoveel meer. We hebben heerlijk gegeten en genoten. Lang bleven we niet in Bali en veel hebben we ook niet gedaan. We zaten ondertussen bijna twee maand in Indonesië en dat betekende dat ons visum verviel. Met andere woorden, we moesten het land uit. In eerste instantie wouden we een citytripje doen naar Singapore, maar de hoge prijzen hielden ons tegen. We besloten dan maar vier volle dagen te citytrippen in Kuala Lumpur en genoten hebben we!
Voor het eerst ruilden we de simpele kamertjes in voor wat meer luxe. Gedurende twee dagen hadden we ons eigen appartement mét infinitypool én Netflix. HEERLIJK. Ons eigen stekje, een geweldig uitzicht over de stad vanuit het zwembad en een hele nacht Stranger Things kijken. Ik denk dat het duidelijk is dat we er met volle teugen van genoten hebben. We spendeerden vervolgens nog één nacht in een luxehotel, wederom met infinitypool. Hoewel we ook hier een fijne kamer hadden, vonden we beiden ons appartementje toch stukken aangenamer. Het heerlijke Indische eten was trouwens ook een groot pluspunt in Kuala Lumpur! We aten maar liefst drie dagen op rij Indisch, oeps!
Na de luxe in Kuala Lumpur keerden we terug naar Bali, waar we nog drie weken kunnen spenderen. Aangezien we ’s nachts aankwamen verbleven we nog één nachtje in Kuta, we hadden hier namelijk een geweldig kamertje voor een kleine prijs. Daags nadien vertrokken we meteen met de boot naar Nusa Lembongan, welke ik meteen kan uitroepen tot mijn favoriete eiland op Indonesië. Ik werd meteen verliefd op dit prachtige eiland, met de vriendelijke bevolking, de lekkere restaurantjes, het respect voor natuur en milieu, weinig toeristen en de relaxte vibe. We verbleven er slechts drie dagen, maar ik had er gerust een week kunnen blijven! Ook spendeerden we nog twee daagjes op Nusa Penida, maar dat was dan weer net iets minder ons ding. Een prachtige natuur, maar jammer genoeg weer veel drukker door de auto’s die er rijden en de vele toeristen die het eiland bezoeken.
Zie jij de schildpad op deze foto? 🙂
Ondertussen zijn we aangekomen in Ubud, waar we ons eigen ‘eat, pray, love’ momentje kunnen beleven. Hoe cliché kan je het hebben? Ubud zelf is vrij druk, al vind ik het wel een gezellige drukte. Enkele minuten rijden met de scooter en je zit meteen in alle rust tussen de groene rijstvelden. Heerlijk! Mathijs en ik komen voor het eerst wat minder overeen. Je vindt hier gigantische luxekamers met zwembad, privé appartementen tussen de rijstvelden en villa’s onder de dertig euro. Heb ik al gesproken over de infinitypools in de jungle en rijstvelden? De bloemenbaden of kruidenbaden die je hier kan nemen? De vele prachtige buiten-badkamers die hier te vinden zijn en uiteraard: het lekkere, organische eten. Hier gaat mijn hartje sneller van kloppen. Ik zal dus snel nog een keertje terug moeten komen, maar dan wel zonder beperkt budget!
