Olifanten vertroetelen in een opvangcentrum

Thailand is het land van de ladyboys. Het land met het overheerlijke streetfood. Van de prachtige natuur en cultuur in het noorden, tot de tropische eilanden in het Zuiden. Thailand is ook het land van de olifanten, een land waar deze dieren in de meeste gevallen nog steeds niet correct behandeld worden. Zelfs mishandeld. Het maakt mij verdrietig. Vele toeristen weten ook helemaal niet dat zij deel uitmaken van deze gruwelijke praktijken en het op deze manier in stand houden.

Ik vertel jullie graag wat meer over het olifanten rijden, de gruwel die zij meemaken én uiteraard hoe je wel op een gepaste manier in contact kan komen met deze prachtige dieren. Olifanten vertroetel in een opvangcentrum… zo kan het ook of toch maar niet?

Waarom olifant rijden echt NIET oké is

“Maar wij rijden toch ook op paarden?” is de reactie van velen. Hoewel het op het eerste zicht misschien een unieke en mooie ervaring lijkt, kan je dit als toerist toch maar beter overslaan. Uiteraard ben ik niet degene die jou hoeft te zeggen wat wel en niet mag, maar het rijden op een olifant is gewoon dik fout! Reizigers denken dat deze olifanten tam zijn, aangezien zij zijn opgegroeid tussen de mensen. De waarheid ligt echter iets gevoeliger, de olifanten zijn ‘getraind’ om rustig te blijven en mensen toe te laten op hun rug. Niet luisteren staat gelijk aan pijn. Jonge olifanten worden vaak dagenlang vastgebonden en uitgehongerd, tot zij gehoorzamen.

Een woordje uitleg over operante conditionering: Dit is een leerproces waarbij een respons in een bepaalde context gevolgd wordt met een bekrachtiging of een straf. De olifanten horen te gehoorzamen en indien zij dit niet doen eindigt dit met een pijnlijke straf. Olifanten zijn ontzettend intelligente dieren en leren dit daarom zeer snel aan. ‘Ik moet gehoorzamen, anders zal ik pijn lijden.’

“Fysieke en mentale mishandeling”

De olifanten worden op gevoelige plekken geprikt, geslaan of zelfs verbrand met heet metaal. Ze mogen dan wel een dikke olifantenhuid hebben, toch kunnen ook hier wonden ontstaan én deze genezen zeer traag en moeizaam. De wonden zitten vaak boordevol vliegen en ontsteken zeer makkelijk. Hoewel een olifant een zeer sterk dier is en tot wel 1000 kilogram kan voorttrekken, hebben zij een zeer gevoelige rug die niet gemaakt is om toeristen te dragen. Laat staan het zitten op zo’n zadel! Deze zadels zitten net op het bolle deel van de rug, welke enorm gevoelig is. Ik zag het bij één van de olifanten, hoewel deze al jaren niet meer in dienst was voor het vermaken van toeristen met olifantenritjes, zag je het zadel nog steeds volledig in haar rug staan. Dit zal nooit meer goed komen.

Wanneer de dieren niet gebruikt worden voor deze oh-zo-leuke tochtjes, staan zij permanent vast aan een ketting. Meestal niet in het zicht van de toeristen uiteraard -daar lijken de dieren perfect gezond, gelukkig en goed verzorgd-. Maar liefst 3 op 4 olifanten hebben een slecht leven, zeker degene die gebruikt worden voor ritjes en shows. Lees zeker dit artikel eens om uitgebreid te weten te komen welke gruwel er achter deze activiteiten ligt. Heel wat Aziatische olifanten sterven door uitputting en zelfs door depressie. Zeg nog maar eens dat dieren geen gevoelens hebben!

Een betere manier om olifanten te zien

Uiteraard is er slechts één goede manier om olifanten op een gepaste manier te zien. In hun natuurlijke habitat! Jammer genoeg leven er steeds minder en minder olifanten in Azië in het wild. In Sri Lanka heb je dan wel weer heel wat natuurparken, waar de olifanten gewoon hun eigen gangetje gaan. Wij bekeken deze olifanten vanuit een jeep en zelfs dan voelden enkelen onder hen zich bedreigd, zo hoort het ook. Je raakt de olifanten niet aan, respecteert hen en ze zien er veel gelukkiger uit. Uiteraard zijn deze safaritochten ook zeer toeristisch, maar men laat de olifanten met rust en dat is het belangrijkste!

In heel wat landen, waaronder ook Thailand zijn er elephant sanctuary’s opgericht. Dit zijn zogenaamde opvangcentra waar ‘gepensioneerde’ en geredde olifanten terecht komen. Je kan de olifanten hier bekijken, hen vertroetelen, te eten geven, hen vrolijk zien spelen en zelfs de rivier ingaan met deze dieren. Jammer genoeg schieten deze elephant sanctuary’s de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond en worden ze niet overal even goed verzorgd. Sommigen krijgen nog steeds onvoldoende te eten, ondergaan mishandeling zodat ze zouden gehoorzamen of liggen ’s avonds vastgeketend. Ergens blijft dit dus ook toeristische attractie waar ze vooral geld uit willen slaan…

Welke elephant sanctuary moet ik kiezen?

Wij zijn naar Happy Elephant Home geweest, dit was niet onze eerste keuze, noch onze tweede. Beide parken waren volgeboekt en daarom besloten we voor park drie te gaan. De reviews waren zeer positief en het zag er naar uit dat ze de dieren goed behandelen, het ideale park dachten wij dus. Het was een geweldige dag en we hebben echt genoten van deze prachtige dieren, maar toch hebben wij hier een dubbel gevoel bij. Achteraf gezien zou ik het toch niet aanraden om een opvangcentrum voor olifanten te bezoeken…

De dieren lijken inderdaad hun vrijheid te hebben en toen zij aan het spelen waren in de modder en aan het baden in de rivier, leken zij ook oprecht gelukkig. Ze speelden er op los, flapperden met hun oren en de modder en het water vlogen in het rond. Je zag het plezier in hun ogen, zo fijn om te zien. Toen de activiteit er echter opzat, vonden wij dat de dieren niet correct behandeld werden. Bij een goed elephant sanctuary worden olifanten nergens toe gedwongen.

“Vrijheid is een recht voor iedereen”

Willen zij niet eten? -maar olifanten hebben altijd honger- dan moeten zij niet eten. Willen zij niet lopen? Laat hen dan staan. Willen zij het water niet in? Respecteer hun keuze. De olifanten hadden het in de rivier zo naar hun zin en zij wouden helemaal niet weggaan, de ’trainers’ forceerden de dieren echter om toch te lopen. Er werd naar hen geschreeuwd en ze werden geduwd in de billen. Mathijs zag ook dat één van de ’trainers’ iets in zijn mouw stak, wat wel heel erg leek op een haak.

De meeste mensen waren al de berg op, maar wij waren even achtergebleven. De ’trainer’ ging achter de olifant staan en keek om zich heen, toen hij ons zacht staan deed hij alsof er niets aan de hand was. Misschien was het ook helemaal niets? Maar wij hebben er beiden geen goed gevoel bij. De ’trainers’ gebaarden de hele tijd dat we moesten doorlopen, maar we bleven treuzelend bij de olifanten… we wouden zeker weten of ze oké waren en eerlijk? Wij zijn er niet zeker van. Ik zou dus niet kiezen voor Happy Elephant Home. De olifanten die hier zitten werden in het verleden gebruikt voor olifanten ritjes (je zag het zadel nog steeds in hun rug staan), in het circus en op het land als werktuig. De dieren hebben nu een veel beter leven dan ze voordien hadden, maar toch is het nog steeds niet 100% oke.

Maar welke sanctuary kies ik dan wel?

Ik heb heel wat research gedaan naar goede olifantparken in het Noorden van Thailand en er zijn er slechts twee écht te vertrouwen. De nummer één is zonder twijfel Elephant Nature Park, ze zijn dan ook vaak al weken op voorhand volgeboekt. Wij zagen het park op afstand en het leek ons meteen oké. Er zitten zeer veel olifanten en het is een gigantisch domein, waar de olifanten gewoon hun vrijheid hebben. Ze worden tot niets gedwongen. Dit is tevens het allereerste opvangcentrum voor olifanten in Thailand. Het tweede park dat ik zeker kan aanbevelen is het Elephant Jungle Sanctuary. Ook dit park is ethisch verantwoord en kan je met plezier en zonder schuldgevoel een bezoekje brengen! Al deze parken liggen vlakbij Chiang Mai, dit kost je rond de 50 euro voor een volledige dag, inclusief lunch en transport. Wil je dus toch absoluut olifanten zien in Thailand? Ga dan voor één van deze twee keuzes en laat elke andere mogelijke optie alsjeblieft links liggen!