Reisdagboek #9 Het eiland van goden en demonen

Onze laatste week in Azië is reeds aangebroken. Zeven maanden spendeerden wij in dit mooie continent en daar komt weldra een eind aan. We spendeerden de laatste week op het eiland van de goden en demonen, beter bekend als Bali. We blikken even terug op de afgelopen maanden en zijn benieuwd wat de laatste maand voor ons in petto heeft.

Bali is geweldig. Hoewel het één van de meest toeristische plekken is waar we reeds door reisden, voel ik mij helemaal thuis op dit eiland. Met name Ubud en Canggu zijn mijn grote favoriet, dit zijn de eerste plekken tijdens onze reis waar ik écht zou kunnen wonen en een nieuw leven zou kunnen opbouwen. Alleen al voor de healty lifestyle en het overheerlijke eten zou je willen blijven! Geen wonder dat er steeds meer en meer expats hun toevlucht zoeken op dit eiland en vele gezinnen een nieuw leven starten op het wonderlijke Bali. Bali is top, maar toch kunnen we er niet helemaal meer van genieten.

We zijn moe van het reizen, zijn het een beetje beu om van plek naar plek te gaan en hebben eerlijk gezegd geen zin meer om vroeg op te staan om bezienswaardigheden te gaan bezoeken. Zonde, want Bali heeft zoveel te bieden en daar hebben we dus niets van gezien. Reden te meer dus om binnenkort nog eens terug te keren, want terugkeren doe ik sowieso! We doen hier bijna niets, in de plaats daarvan relaxen we gewoon en kijken we drie keer per dag uit naar de gigantische porties eten die onder onze neus worden geschoven. Genieten. Uitrusten, vooraleer ons grote avontuur door Amerika start.

Die energie gaan we zeker nodig hebben, dus onze batterijen worden hier volledig opgelaten. Het wordt een zeer drukke maand. Eenendertig dagen lang reizen we met de auto en tent door Amerika, vrijwel elke dag zullen we op een nieuwe plek komen, grotendeels de nationale parken. Uren rijden, tentje opzetten, drie keer per dag eten klaarmaken, de was, de plas, tentje afbreken, doorgaan, hele dagen wandelen door de parken in een hitte van makkelijk veertig graden of meer. We weten dat het zwaar gaat zijn, maar we kijken er beiden wel ontzettend hard naar uit. Het is namelijk weer iets compleet anders dan het leven hier in Azië. Na zeven maanden Azië hebben we eerlijk gezegd ook écht eens iets anders nodig.

zonsondergang, Bali, strand, sony rx100 m4, sample, shot, reisblog, youngwildfree

De afgelopen zeven maanden waren zeer bijzonder en zijn er om nooit meer te vergeten. Ik moet eerlijk toegeven: op het moment zelf genieten we vaak niet voor de volle 100%, zeker de laatste tijd. Maar wanneer ik terugblik op de dingen die we zagen en deden kan ik hier intens van genieten en vond ik het toch fantastisch. Sri Lanka bijvoorbeeld, het land waar we de reis zijn gestart. Mathijs en ik vonden Sri Lanka beiden niet fijn en dit kwam mogelijks omdat onze verwachtingen te hoog lagen.

Achteraf gezien vind ik Sri Lanka juist fantastisch. We zaten nog boordevol energie en deden zoveel gedurende onze dertig dagen daar, we namen niet één dagje rust. Van de geweldige Pidurangala rock die we beklommen, tot de adembenemende Ruïnes waar we doorfietsten. Oog in ook staan met een luipaard, op enkele meters van ons en de gigantische olifanten naast onze jeep… of gewoon langs de weg! Ik herinner nog zo onze vrolijkheid en ons enthousiasme toen we de Elle rock beklommen in de vroege ochtend. Zoveel mooie herinneringen, om nooit meer te vergeten.

Laos daarentegen vond ik niet zo’n heel mooi land, maar wat was het bijzonder en authentiek. De liefste bevolking, de fijnste kleine steden en dorpen. Laos blijft een speciaal plekje hebben in mijn hart. Uiteraard was de Gibbon experience het hoogtepunt van onze reis daar. Drie dagen slapen in een boomhut en honderden meters ziplinen, geweldig gewoon. We zijn dan ook zo dankbaar en blij voor al deze ervaringen. Uiteraard waren er ook minder fijne momenten en wat is het jammer dat we die net meemaakten met mijn vader. Hij heeft de hoogtepunten niet meegemaakt en de mooiste landen niet gezien, des te meer reden dat hij de andere landen juist wél eens moet gaan bezoeken! Cambodja bijvoorbeeld was toch mijn minst favoriete land. De mensen waren er vriendelijk, er is mooie natuur te vinden, fijne eilandjes en dorpen… maar de de vreselijke geschiedenis bleef door mijn hoofd spoken. Ik kon van dat alles niet genieten.

In Thailand kwamen we dan weer heel onverwachts. Thailand stond helemaal niet op ons lijstje, maar uiteindelijk spendeerden we er wel drie weken. Met dank aan het ziekenhuis. We hebben ons dit zeker niet beklaagd, want wat was het noorden mooi! Het gezellige Pai waar we beiden ons hart verloren en genoten van al het mooist en het heerlijke streetfood. De pad thai, de papaya salad, etc; Dit land was absoluut onze nummer één wat betreft eten.

Vervolgens reisden we naar de Filipijnen, wat zowel Mathijs als mijn favoriet is. Het eten was er vreselijk, niet lekker en ongezond…. Hoewel ik meestal wel voor de ‘gezondere’ opties ging. De natuur daarentegen maakt alles weer goed. Dit is het paradijs op aarde, we deden hier tal van activiteiten en genoten met volle teugen. De vele motortochtjes langs de rijstvelden, palmbomen, ongerepte natuur. De duiksessies die we deden in de prachtige, kraakheldere, blauwe wateren. Het kleurrijke koraal, de vele boottochtjes waar we compleet verbranden, het beklimmen van palmbomen en het oog in oog staan met spookdiertjes. Hoewel we beiden doodmoe waren tijdens het reizen, hebben toch echt wel het optimale gehaald uit het reizen door de Filipijnen. Het was geweldig, al zou ik hier in tegenstelling tot Bali nooit kunnen wonen!

Vervolgens kwamen we aan in Indonesië, waar onze reis bijna drie maand geleden startte. Het meest diverse land, waar we de langste tijd spendeerden. Drie maand is lang niet genoeg, er valt hier nog zoveel te ontdekken, er zijn nog zoveel plaatsen die we moeten bezoeken. Indonesië heeft voor iedereen wel wat te bieden. Voor degene die opzoek zijn naar authentieke plekken, de jungle, de prachtige natuur. Voor mensen die op zoek zijn naar cultuur, met zijn vele tempels en diverse geloven.

Voor degene die op zoek zijn naar actie en avontuur en de vele vulkanen willen beklimmen, willen duiken met manta’s, haaien, Mola mola’s, walvishaaien, etc; Voor de party animals die willen genieten van de luxe, het heerlijke eten en met hun blote voeten in het zand willen feesten tot de vroege uurtjes. Voor de tortelduifjes die in stijl hun honeymoon willen beleven en de kinderen die hier zeker de tijd van hun leven zullen hebben. Indonesië heeft het werkelijk allemaal.

Ik heb er dan ook mijn hart verloren en kijk er al naar uit om terug te keren. Jammer genoeg genoten wij niet meer met volle teugen van onze reis door Indonesië. Is zeven maanden Azië misschien te veel voor ons? Ik wil absoluut nog terugkeren, maar besef ook dat zo’n lange reis misschien niet voor ons is weggelegd. Onze energie raakt op en we hebben de fut niet meer om veel te ondernemen. Af en toe een reisje van drie maanden daarentegen, zou voor ons ideaal zijn. haha! 🙂

Heb ik spijt van deze lange reis? Zeker niet, al is het wel jammer dat we op dit moment niet helemaal meer genieten, terwijl Bali zoveel te bieden heeft! We hebben het zeker nog naar onze zin en vinden het hier ontzettend fijn, maar ik voel dat we even nood hebben aan iets anders. Ik weet dan wel weer dat ik er in enige tijd wél met een goed gevoel op zal terugblikken. Hoe doen anderen dat toch? Sommigen zijn een jaar of zelfs drie jaar onderweg en zij lijken die energie helemaal niet te verliezen.

Reizen heeft ons zoveel geleerd. We hebben zoveel interessante mensen leren kennen, we hebben elkaar nog beter leren kennen en ook een stukje van onszelf. Deze reis is iets dat we heel ons leven zullen meedragen. Nog zes dagen uitrusten, onze batterijen opladen… zodat we weer VOL enthousiasme en boordevol energie kunnen starten aan ons volgende avontuur: Onze roadtrip door West-Amerika. Het begin van het einde is in zicht…. En ik denk dat onze familie en vrienden dat zeker niet erg vinden.