Wind in de haren, de warmte van de zon op de huid. Denkend aan wat de afgelopen maanden ons al gebracht hebben. We zitten al in de helft van onze reis. Of nog maar, voor sommigen. Familieleden die ons beginnen missen, die verlangen naar onze terugkeer, maar wij zijn nog lang niet klaar. Over dromen en gedachten en zoveel meer…
De afgelopen vier maanden waren er boordevol avontuur, interessante ontmoetingen, prachtige uitzichten, een culinaire ontdekking, mooie momenten en bijzondere ervaringen. Mensen die reizen zeggen wel eens dat ze zichzelf vinden tijdens hun reis, dat ze zichzelf beter leren kennen en een ander persoon worden. Zijn wij veranderd als persoon? Neen, dat denk ik niet, maar we doen wel heel wat meer ervaring op. We zien in hoe rijk wij zijn als persoon. Rijk door wat we materieel hebben, maar vooral rijk omdat we deze reis kunnen maken. Rijk door de ervaringen die wij opdoen en de rest van ons leven zullen meedragen. Rijk dat we onze dromen werkelijkheid kunnen laten worden. Rijk dat ons leven gevuld is met plezier en liefde. Veel liefde. Want dat is iets dat we nog maar eens ontdekt hebben tijdens het reizen.
Mathijs en ik, dat is een matchmade in heaven. Meant to be, zoals ze wel eens zeggen. We groeien nog dichter naar elkaar toe, de liefde wordt enkel sterker en sterker, de toekomstplannen groter en groter. Ik hou van hem. Hij houdt van mij. We vullen elkaar perfect aan en zitten compleet op dezelfde golflengte. Zo hoort het natuurlijk en daar mag ik mij ontzettend gelukkig mee prijzen. Geluk. Heel veel geluk dat onze paden elkaar kruisten en dat wij samen eindigden. Is het voor eeuwig en altijd? Dat valt natuurlijk nooit te voorspellen, maar -niet zo- stiekem hoop ik van wel natuurlijk.
Maar reizen is niet enkel rozengeur en maneschijn. Ja, Facebook en Instagram tonen misschien ‘hoe perfect ons leven is’, maar vergeet niet dat social media slechts een fractie is van de realiteit. Mensen delen wat ze willen delen. We delen vooral de mooie en fantastische momenten. De momenten die ons leven leuk en interessant maken. Achter elke foto zitten er tien andere foto’s, die net niet goed genoeg waren om te tonen aan de buitenwereld. Mislukte beelden worden verwijderd. Goede beelden krijgen een filtertje, zodat ze er nog beter uitzien. Geen enkel leven is perfect, zelfs dat niet van je favoriete blogger, actrice, model of instagrammer, zo ook niet het onze. Nog nooit bracht ik zoveel bezoeken aan het ziekenhuis, maar wees gerust: alles blijkt uiteindelijk wel in orde te zijn, ik ben kerngezond.
Een gezicht vol puisten, terwijl ik mijn puberteit heb doorstaan met een egale huid. Wat prees ik mezelf gelukkig dat ik nooit last had gehad van jeugdpuistjes, komt mijn puberteit nu pas op gang? Nog nooit voelden Mathijs en ik ons zo moe en futloos. Moe van het reizen? De meeste zouden er eens goed mee lachen, want reizen brengt toch tot rust? Reizen is toch genieten? Think again. Deze levensstijl is over het algemeen een stuk vermoeiender dan een doorsnee dag die wij beleefden in België. Zelfs vermoeiender dan de examenperiode.
Dingen uitstippelen, uren op de bus zitten, op de boot, in de auto of op het vliegtuig, bagage inpakken, bagage uitpakken en een dag later alweer inpakken en uitpakken, uiteraard. Sjouwen met dat gewicht op onze rug, nekpijn, rugpijn, slechte kussens, stinkende lakens, kleding beu, prikkende muggen, haaruitval, veel te veel was, liegende tuktukdrivers, koud water, buikpijn, zweten, wansmakelijk voedsel, misselijk, geen toilet in de buurt, nood aan gezonde voeding, zware tochten, droog haar, geen kamer te vinden om de nacht door te brengen, vieze toiletten die geen toiletten zijn, reisziek, moe, o-zo-moe, geen energie en slapen lijkt niet te helpen, elke dag om zes à zeven uur wakker… zelfs wanneer de wekker eens om negen uur staat. Reizen is vermoeiender dan de meeste denken. De eerste twee maanden voelden we hier niets van, maar het reizen eist zijn tol.
Begrijp mij niet verkeerd. Ik probeer niet te klagen, ik probeer alleen iets duidelijk te maken. Reizen is niet alleen leuk en perfect zoals de meesten denken. Mijn lichaam en geest voelen dat dit een andere manier van leven is, zonder stabiliteit in het leven. Elke dag is anders en elke dag is weer een nieuw avontuur. Soms heb ik nood aan rust, zowel lichamelijk als geestelijk. Soms hebben we geen flauw benul waar we de volgende dag zullen eindigen, flexibiliteit is hier dan ook een must. Zo boeken we meestal amper twee dagen op voorhand een vliegticket en zoeken we ter plaatsen waar we de nacht zullen doorbrengen. Ik weet dat velen alles strikt uitgestippeld zouden willen hebben, dat alles vast zou moeten staan, maar dat willen wij juist niet, dat is ook niet mogelijk voor een klein jaar. In grote lijnen is onze reis uiteraard gepland, maar de flexibiliteit zorgt er voor dat wij op plekken terecht komen, waar we anders niet terecht zouden komen. De flexibiliteit en het ‘op-het-moment-zelf-beslissen’, maakt onze reis net zo leuk, maar ook net zo vermoeiend.
Er zijn dus al vaak moeilijke momenten geweest tijdens deze reis, maar deze wegen zeker niet op tegen de mooie momenten. Moest dit wél het geval zijn, zouden wij uiteraard al lang zijn teruggekeerd naar België. Ik leef de droom die ik al jaren droomde, al ging het er in mijn dromen wel vaak makkelijker aan toe. Ondanks dat het soms moeilijk gaat, voelt mijn leven op dit moment goed aan. Ik ben gelukkig, ik sta te poppelen om nieuwe plekken te ontdekken en nieuwe verhalen te creëren. Ik kan niet wachten op wat deze reis ons nog te bieden heeft en het liefst van al, zou ik gewoon nooit stoppen met reizen. Tijdelijk wonen in het buitenland? Waarom niet. Zoveel plekken op de wereld, zoveel te zien en daar heb ik nog maar slechts een fractie van ontdekt.
Wat brengt de toekomst ons? Waar sta ik over tien jaar? Zelfs over vijf jaar? Dat kan ik natuurlijk niet zeggen, maar mijn gevoel zegt dat het goed is. Met zijn ups en zijn downs. Vele gebeurtenissen vallen zelf niet te kiezen, ze overkomen je. Maar je levensverhaal heb je ook deels zelf in de hand, door de keuzes die je maakt, de relaties die je legt. Zolang het met die ene persoon aan mijn zijde is, kan ik misschien niet alles, maar wel veel aan. Hand in hand kijken we samen wat de toekomst ons brengt. Het leven kan mooi zijn.
