Op reis gaan is één van de leukste dingen die er bestaat, maar soms gebeuren er dingen die je in de grond doen zakken van schaamte. Gebeurtenissen die je liever vergeet, geheimen die je voor je houdt of juist gebeurtenissen die zo gek en grappig zijn, dat je ze met iedereen wil delen. Dit zijn jullie gekste, grappigste, gênantste, meest awkward of juist meest verschrikkelijke reisverhalen!
Ik ging gaan snorkelen in Curacao tussen de schildpadden, maar als ik snorkel drijft mijn kont altijd wat boven water. Deze begon te verbranden en werd uiteindelijk zo rood als een kreeft. Het deed zoveel pijn dat ik er zelfs niet meer op kon gaan zitten. Toen ik in mijn blootje stond, leek het net alsof ik een wit broekje aanhad… terwijl dit uiteraard niet het geval was.
-Joni (21)
Whoehoeeeeee volle vaart naar beneden! Dat is altijd het lekkerste gevoel tijdens onze fietsreis door IJsland. Het kost wat moeite om bovenop de berg te komen, maar als je dan eenmaal weer naar beneden mag ben je dat snel weer vergeten! Met piepende remmen komen we tot stilstand, het is hier prachtig. Een vallei in the middle of nowhere. We hebben al uren geen andere mensen meer gezien en besluiten de tent hier op te zetten. Kelly moet poepen en ondanks alle rust gaat ze toch tegen de picknicktafel aanzitten en bouwt ze een muurtje om zich heen van de fietstassen. Ondertussen pomp ik de luchtbedjes vast op en spreid de slaapzakken erover uit. Heerlijk die stilte om je heen, het enige dat je hoort is af en toe een mekkerend schaap in de verte. Kell is ondertussen eten aan het koken en ik pak nog even wat spulletjes van de tafel om ze in de tent te leggen, want we verwachten regen vannacht. Ineens begint het te stinken en ik roep naar Kell dat ze weer lekker bezig is geweest en ik het overal ruik! Ze komt naar me toe en begint keihard te lachen. ‘Wat is er aan de hand?’, vraag ik. Waarop ze antwoord: ‘Mijn drol is weg en die zit waarschijnlijk nu onder jouw schoen!’. Ja hoor! Haar drol zit onder mijn schoen! We moesten keihard lachen! Gelukkig was er voldoende vochtig gras om mijn schoenen aan af te vegen en kon ik ze zonder uitwerpselen veilig en droog in de tent zetten.
-Kelly (29) en Nanet (27)
Mijn man en ik waren op vakantie in Jamaica, waar hij mij veraste met een romantisch uitje omdat we bijna 10 jaar samen waren. Paardrijden op het strand.Eenmaal terug in ons hotel, werd het diner buiten geserveerd, zoals ze de afgelopen dagen wel vaker hadden gedaan. We zaten lekker rozig te eten toen er twee Nederlandse meiden aan een tafeltje naast ons kwamen zitten.
De tafeltjes stonden nog al dicht naast elkaar, dus wij konden alle gesprekken volgen.
De meiden hadden commentaar op alles en iedereen en ook wij kwamen aan bod; “Kijk die twee nu zitten, die zijn duidelijk niet verliefd. Zitten ze heel romantisch aan het water te eten, maar ze praten amper met elkaar.” Het was duidelijk dat ze niet doorhadden dat wij alles konden verstaan. Een paar dagen later zaten we aan het ontbijt, ik wilde nog een kop koffie en mijn man ging even plassen, toen ik hoorde; “Nou zeg, hij laat haar gewoon alleen zitten.” Mijn man en ik konden er gelukkig om lachen en, alsof afgesproken, stopten met praten wanneer Muts en Muts in de buurt waren. De laatste dag stonden wij, M & M en een groepje andere reizigers, bij de receptie van het hotel te wachten op de bus die ons naar het vliegveld zou brengen. Mijn man stond een klein stukje voor me en M & M stonden vrijwel naast hem, toen iemand aan mijn man vroeg hoe onze vakantie was geweest.. in het Nederlands. Het is jammer dat ik mijn fototoestel niet paraat had, de uitdrukking op het gezicht van die meiden was hilarisch om te zien en ze waren dan ook verbazend stil daarna.
–Tebrina (33)
Iedereen kent de grootste angst van reizigers. Diarree! Nu gebeurt het wel is dat een mens zich niet zo goed voelt na al het eten in die lokale restaurantjes. We zat te wachten in het bustation tot de bus arriveerde. Plots voel ik mijn darmen wat rommelen. Ik moest een klein scheetje laten. Onder het motto: een scheet is een vliegende planeet, door god geschapen en de mens gelaten liet ik hem volle overtuiging de vrije natuur in. Jammer genoeg kwam er net wat meer mee dan enkel een scheetje. Mijn grote angst was werkelijkheid geworden en ik was zo bang dat het zichtbaar zou zijn door mijn broek! Gelukkig was de wc niet ver weg. Wat ongemakkelijk gewandeld later zat ik op de wc en viel de schade gelukkig mee. Wat opfrissen en een schone onderbroek later konden we de bus op naar onze volgende bestemming.
-Anoniem (21)
"Vast ook niet haar leukste reismomentje"
Ik ben samen met een van mijn beste vriendinnen op buitenlandse stage gegaan naar Peru. We hebben daar 13 weken geholpen bij het begeleiden van kinderen met een beperking en lesjes gegeven in een buitenschools onderswijsproject voor kansarme kinderen. Na onze stage besloten wij nog even te genieten van het land en wat te reizen. We hadden al enkele tripjes gedaan gedurende onze stage (Amazonewoud, Machu Picchu,..) en gingen nu nog het Titicacameer en Arequipa bezoeken. Toen we dit hadden bezocht gingen we terug naar Cusco waar we nog enkele vrienden gingen zien, souveniers kopen en kerstmis vieren voor we terug naar huis gingen. Omdat wij zo goedkoop mogelijk wilden reizen namen we de nachtbus. In Peru gebeuren jammer genoeg zeer veel busaccidenten, vaak dodelijk omdat naast vele wegen een afgrond is. Omdat we hier al veel over hadden gehoord besloten we toch steeds de duurste busmaatschappij te kiezen. We hadden ondertussen al enkele nachtbussen genomen en dit beviel ons. We waren ongeveer 1 uur aan het rijden van Arequipa naar Cusco en waren beide al aan het slapen. Plots werd ik met een stevige klap wakker. Omdat in Peru niemand zijn gordel droeg waren wij dit ook gewoon geworden, waardoor ik tegen de stoel voor mij was aangekomen. Ik besefte helemaal niet wat er was gebeurt. Iedereen was aan het wenen en roepen. Ik had oordoppen in en wist hierdoor niet dat we blijkbaar al hevig aan het remmen waren, zodanig hard dat iedereen wakker was geworden van het geluid en er was ook een luide klap geweest dat ik niet had gehoord. Plots zag ik de voorruit, helemaal in stukken van een. En toen pas werd ik echt wakker en had ik door dat we een accident hadden gehad. De vrouw naast mij bleef roepen en wenen. De man voor mij zijn voet zat volledig vol met glas, waardoor er veel bloed was op de gang. Mijn oerinstinct schoot in gang en ik begon mensen te helpen. Kalmeren, water geven, recht helpen, glas uit die ene man zijn voet halen,… Mijn vriendin was in shock en begon zich flauw en slecht te voelen. Maar we mochten nog niet van de bus, pas na een twintigtal minuten mochten we van de bus. Wanneer we buitenstonden begonnen we beiden te wenen en zagen we de ravage. Een kettingbotsing van 3 bussen, met onze bus in het midden. Plots kwam er veel geroep uit onze bus. De man die voor mij zat wist niet wat er gebeurde en sprak enkel engels en de ambulanciers konden geen spaans, dus ik ging gaan vertalen. Ondertussen moest mijn vriendin overgeven van de shock. En daar stonden we dan, tienduizende kilometers van huis aan de kant van een weg in het midden van de nacht, en dat de nacht voor kerstavond. We leerden enkele mensen kennen en praatte over het accident. Blijkbaar wou bus 1 iemand voorbij steken maar dit ging niet dus hij moest remmen. Daardoor moesten wij ook stevig remmen maar we konden enkele centimeters van de bus stoppen. Maar bus 3 had dit niet gezien en reed in ons in waardoor wij ook in bus 1 inreden. Gelukkig was het accident niet zo erg als het leek, er waren enkel gewonden maar geen doden. Indien we een klein stukje te veel naar rechts hadden gereden, hadden we allemaal dood geweest. Wij waren wel degelijk in shock. We moesten dan zo’n 3 uur wachten op een nieuwe bus. Tijdens het wachten zagen we dingen die je gewoon niet zou geloven. Mensen die sigaretten opsteken terwijl ze naast een plas benzine staan, mensen die met hun auto stoppen om een selfie te komen nemen met de bus, jongens die ons proberen te versieren ,… Zeer respectloos allemaal. En dan komt het dilemma, vertel je dit aan je ouders, of pas als je veilig thuis bent? Gaan we kerstmis vieren of willen we liever rustig in de hostel blijven? We hadden onze vrienden uit het project al op de hoogte gebracht en waren de volgende ochtend eindelijk in Cusco. We skypten beide met onze families en wilden vanaf dan echt naar huis. Ik had gedurende mijn reis in Peru geen heimwee en wou zelfs niet naar huis, maar vanaf dat moment kon ik eerlijk gezegd niet wachten om veilig thuis te zijn. We vierden kerst en hadden nog enkele fijne dagen maar het accident zal ons altijd bijblijven. Het is eerlijk gezegd een trauma geworden. Wij zijn deze zomer ook samen naar Vietnam en Cambodja geweest en moesten een nachtbus nemen, we hadden hier beide zeer veel stress voor. Maar we weten hoeveel geluk we hebben gehad en zijn zeer dankbaar dat het accident niet veel erger was.
-Caroline (22)
Skivakantie. We waren helemaal boven op de piste met ons zoontje, toen zei hij ‘Oei ik moet dringend pipi doen’. Aangezien er geen toilet was, hebben we alles uitgetrokken zodat hij kon plassen. In zijn blootje op de piste… en daar was het ongeveer -7 graden!
-Emmanuelle (33)
Afgelopen zomer (zomer van 2017) ging ik voor de eerste keer met mijn vriend op vakantie. We gingen samen naar Italië. We hadden ook ‘Het bucketlistboek voor op reis’ mee. Daarin stond de opdracht om op reis bij warm weer in een fontein te gaan staan. Dit deden we ook meteen! Wel een grappig zicht voor die typische Italiaanse oude mannen die op het plein op een bakje zaten!
–Amelie (22)
Wij waren naar Londen geweest met een bus vanuit Brussel. De bus vertrok om 23u naar Londen. Na een paar leuke daagjes in Londen was het weer de tijd om naar huis te gaan. Toen we richting het treinstation gingen waar die bus vertrok, gingen we nog even iets eten en drinken. We waren ons nog aan het voorstellen, “wat als we ons bus nu zouden missen?” Natuurlijk lach je hier dan mee en begin je je allerlei doemscenario’s voor te stellen. Je kan al raden wat er gebeurde…! De bus richting Brussel was al vertrokken… Wij dachten dat dit om 23u was, maar hij bleek om 22u te vertrekken, wat nu? Wij maar naar het treinstation gegaan en van 23u tot 6u wakker gebleven om een kaartje te kopen. Wat was dat een dure grap! ( 220 euro !! ). Maar uiteindelijk zijn we veilig met de trein in Brussel geraakt.
-Robin (22)
In de Malediven bracht de eigenaar van het hotel ons naar het strand. Hij had onze ligstoelen midden in een muggenzwerm geplaatst, waardoor we op minder dan twee minuten volledig onder de muggenbeten stonden. In Sri lanka hadden we een trein rit richting Adams Peak en die trein zat zo vol dat we tegen allemaal mensen stonden aangeplakt, inclusies mensen die aan ons begonnen te ruiken en gewoon bleven staren. Ook deden we een safari, waarbij onze gids stiekem foto’s van ons nam voor op zijn social media te plaatsen. Awkward! In China stond ik te wachten op mijn trein en kwam er plots een meisje naar mij toe. Zij stond te giechelen en zei plotseling tegen mij dat ik heel mooi was – confidence boost
-Charlotte (22)
Hebben jullie nog gênante reisverhalen? Laat deze zeker weten in de comments!
2 Comments